پیشنهاد یک فعال محیط زیست به شهردار: پیمانکاران خاطی را تعقیب کنید

برف اخیر پایتخت در کنار تمام مشکلاتی که برای حمل و نقل و شهرها ایجاد کرد؛ خسارت چند میلیاردی مادی و زیستی نیز برای شهرهای بزرگ مثل تهران به دنبال داشت.

به گزارش اینتیتر، درختان شکسته شده طی بارش هفته گذشته در پایتخت و شهرهای دیگر هنوز از سطح خیلی از معابر جمع آوری نشده اند و بقای آنها در سطح کوچه ها، خیابان ها و بوستان­ها، توجه جدی تر به ضرورت تحول در مدیریت فضای سبز تهران و شهرهای دیگر را که با بحران کم آبی و محیط زیست مواجه هستند دوچندان می کند.

جباری، فعال محیط زیست طبیعی و مسئول یک انجمن تنوع زیستی در این زمینه به خبرنگار ما گفت: علیرغم آن که هنوز آمار دقیق و رسمی ای از پلان­بندی فضای سبز شهری تهران و سرشماری درختان شناسنامه دار و غیرپلاک­دار اعلام نشده، لکن پایش­های ابتدایی در برف اخیر پیش بینی می­کند حداقل ۸ تا ۱۰ هزار اصله درخت در سطح پایتخت شکسته یا آسیب کلی و جزئی خورده است.

مدیرعامل بنیاد تنوع زیستی هامون با اشاره به وجود ۲۲۰۰ بوستان شهری و ۳۷۴ محله در سطح تهران در کنار جنگل های دست کاشت، فضای سبز بزگراه ها و معابر جاده ای و همچنین بیش از ۲ تا ۳ هزار تلفن پیگیری شهروندی در شهرداری و اخبار و تصاویر رسانه­ای و شبکه های اجتماعی، آمار یادشده را حداقل تخمین قابل پیش بینی از آسیب بارش های اخیر به فضای سبز دانست که بهتر است سازمان پارک ها این آمار را دقیقا تعیین و اعلام نماید.

وی توضیح داد: برخلاف گفته ها، طبق مشاهدات گروه ما، انجمن های محلی و فعالان تنوع زیستی، انواع درختانی از گونه های زبان گنجشک، چنار، اقاقیا، سوزنی برگ­ها و بعضا مثمر نیز آسیب دیده اند و عوامل این آسیب را صرفا نمی توان متوجه بارش برف دانست. مطالعات بین المللی دیگر کشورها در زمینه عوامل تخریب نشان می­دهد الزاما سه فاکتور نوع گونه، سن و ارتفاع درخت، عامل شکستگی آن در بادهای شدید و بارش ها نیستند بلکه جنس چوب و شرایط نگهداری درخت اهمیت بیشتری از این فاکتورها دارد.

این فعال محیط زیست تاکید کرد: آنچه امروز درباره شرایط تهران اهمیت دارد این است که بایستی عملیات پیمانکاران و مدیریت فضای سبز و جنگل داری گذشته را مورد بازبینی و پایش قرار دهیم. چرا که از مرحله جانمایی و مسیریابی غرص درختان در فضای سبز و معابر گرفته تا شرایط آبیاری، زهکشی­ها، وضعیت خاک، کیفیت سطوح زیرین ریشه، هرس، کنترل آفات و بیماری ها همگی در استحکام و بقای گونه درختان در برابر شرایط جوی اثرگذارند.

جباری با یادآوری ارزش های زیستی درختان در سطح شهرها در سراسر دنیا متذکر شد که در شهرهای بزرگ جهان از اروپا گرفته تا آمریکا، شهرداری ها اهمیت ویژه ای حتی از لحاظ اقتصاد شهری برای نگهداری فضای جنگل کاشت قائل اند. مثلا در نیویورک با آمار نزدیک به یک میلیون درخت شناسنامه دار و اشغال ۲۳ درصدی فضای شهری با جنگل کاری، صرفا ۲/۱۱ میلیون دلار صرفه جویی مالی در حوزه انرژی طی سال صورت می گیرد و مشهور است که اگر یک دلار صرف نگهداری درخت می شود، همان درخت معادل ۷۰/۲ دلار بازگشت سرمایه دارد.

این فعال محیط زیست طبیعی با یادآوری ارزش و کاربری درختان در زمینه کنترل سلامت و بهداشت، فاضلاب و سموم، مدیریت انرژی، پیشگیری از فرسایش خاک، کاهش گرمایش و تغییراقلیم، جایگاه هیدرولوژی و کاهش روان آب­های شهری از شهردار تهران و شورای شهر درخواست کرد: باید با تشکیل کمیته ویژه­ای با حضور مسئولان شهری و متخصصان دانشگاهی، موضوع تخریب و آسیب دیدگی چند هزار اصله درخت در بارش اخیر پیگیری شود و در صورتی که مشخص شود ضعف عملیات نگهداری فضای سبز به خصوص وضعیت آبیاری، کنترل کیفیت خاک و هرس و آفت زدایی درختان باعث نابودی و کم تحملی آنها زیر بارش ها شده با پیمانکاران آنها برخورد قانونی صورت پذیرد تا منابع اکولوژیک پایتخت در موارد بعدی مورد بی توجهی واقع نشود.

جباری همچنین خاطرنشان کرد: براساس اصلاحیه اخذ عوارض حفظ و گسترش فضای سبز طی بهمن ۹۳ در شورای شهر، جریمه قطع درخت در تهران از یک میلیون تا بیش از شش میلیون تومان برای متخلفان قابل اعمال است. انتظار می رود آقای شهردار و اعضای شورای شهر که در این دوره جدید، وعده ها و امیدهای سبزی به ساکنان پایتخت دادند رسیدگی جدی­تری به مسئله محیط زیست و فضای سبز داشته باشند و از پتانسیل سمن ها و موسسات زیست محیطی غیردولتی در انجام وظایف خود بهره بگیرند.

وی در پایان عنوان کرد: اصلا مهم نیست که ارزش اقتصادی و اکولوژیک یک درخت چنار معادل ۱۲۰ هزار تومان یا یک بلوط ۴۵۳ دلار، کمتر یا بیشتر باشد. مهم این است که طبیعت و فضای سبز، امانت ما برای نسل آینده است؛ نه میراثی که از گذشتگان به ما رسیده باشد. لذا قطع کردن و نابودی یک درخت که گفته می­شود سالانه از ۳۶۵ دلار تا ۳۶۵۰۰ دلار تولید اکسیژن می کند، چیزی کمتر از قتل یک انسان اهمیت ندارد. آنها حیات و تنفس یک خانواده دو نفره تا ۱۸ نفره را در کمینه و بیشینه وجودشان تضمین کرده اند.