آوار گرانی مسکن بر سر اجاره نشین ها
مسعود فروغی در روزنامه وطن امروز نوشت: در ایران نسبت به بسیاری از کشورهای دیگر، بخش املاک و مستغلات از وزن و اهمیت بالاتری برای اقتصاد کشور، مردم و دولت برخوردار است؛ به همین خاطر، ۲ بخش مسکن و خوراک، با سهم ۲۸ درصدی در محاسبه تورم، بیشترین ضریب اهمیت را در محاسبه تورم دارند.
در سالهای اخیر که سایه رکود بر اقتصاد کشور سنگینی میکند، اصولا افراد راهکارهای ویژهای برای کسبوکار نمیشناسند و از این نظر ترجیح میدهند به جای آنکه وارد کسبوکار خاصی شوند یا در کسبوکار فعلی خود بیشتر سرمایهگذاری کنند، به سرمایهگذاری در کسبوکار دیگران بیندیشند. طبعا هنگام انتخاب محلی برای سرمایهگذاری، ۲ معیار «پاداش سرمایهگذاری یا همان سود» و «خطر سرمایهگذاری یا همان ریسک» در نظر گرفته میشود.
نرخ سود تولید در حالت معمول حدود ۸ درصد است اما نرخ سود بانکی بالای ۱۶ درصد همه از جمله صاحبان خانههای استیجاری را مجاب میکرد پولهای خود از جمله پول پیش مسکن را به سمت سپردهگذاری هدایت کنند.
در سالهای اخیر که فاصله معناداری بین تورم و میزان سود بانکی وجود داشت و امکان دریافت سود نسبتاً بالایی از یک سرمایهگذاری بدون ریسک به وجود آمده بود، معمولا مالکان در برابر دریافت رهن بیشتر مقاومت خاصی نشان نمیدادند و همین موضوع سبب میشد اکثر مستأجران چالش خاصی از بابت پرداخت رهن بهجای اجاره نداشته باشند (البته اگر از چالش دیگر که همان میزان اجارهبها باشد، بگذریم!).
و الا اقتصاد ایران به یک باره فرو میریزد اما شاید بهتر باشد تصمیمگیرندگان، به حال فشار فزاینده این روزها بر «یکی از هر سه خانواده ایرانی» فکری کنند تا لااقل با سیاستهای کنترلی جلوی رشد فزاینده اجارهبها گرفته شود.